२१/०२/२०१६
हो जागतिक मायभास दिस. तशेंच आयज मराठी भाषा दिन. त्या निमतान कोचिंग
क्लासाचो एक खाशेलो भाग तुमच्यामुखार दवरतना म्हाका खोस भोगतां.
हाज्यापयलीचो भाग आणि आयचो भाग हांच्या मजगती बरेच दिसांचो विसव जालो(कांय
कारणान) देखून आयज हो खाशेलो भाग. (सूड वाचता मरे तूं? आता थोडे दिस तरी
वग्गी रावतलो मेल्लो. )
तर आज कोकणीच्या वर्गांत तुमका सगळ्यांक येवकार.
हर्ष आनी गौरांग " हें सारकें...तुं म्हण्टा तें न्हंय... " अशे वाद घालीत टीचरीम्हर्यांत पावता.
हर्षः "टीचर तुच सांग आता. हो बेठोच झगडटा."
गौरांगः " ना टीचर हर्षुच वाद घालता"
टीचरः आरे पुण जालें कितें तें तरी सांगशात म्हाकां?
हर्षः " आमच्या शेजाराक न्ही एक पाटीलकाका म्हण रावता. तांगेर मराठी उलयतात. "
टीचरः बरें. मुखार?
हर्षः टीचर येता तो २७ फेब्रु. मराठी भाशा दिन न्हंय?तर म्हाका पाटील काकाक परबी दिउं शी दिसता. झाल्यार हो म्हण्टां तु कित्याय्कितें उलयता म्हण.
गौरांगः तो उच्चर सारकें करना टीचर.
टीचरःश्श्स वाक्य सांग पयलीं.
हर्षः काका मराठीभाशादिनाच्या मनापासुन शुबेच्छा.
टीचरः हर्ष, गौरांग सांगता तें सारकें. या हांव सजमायता सगल्यांक आपौन हाड वर्गांत.
(सगलीं येतात)
(वाचप्यांखातीर: वाचप्यांनो आज थोडेंशें कोकणी उच्चारणाबद्दल शिकया. कित्याक? तुमकां खंयच्याय भाशेंतले उच्चार कळटा जाल्यारच तुमकां भाशा ती भाशा सामकी उलौपा येता अशें म्हणूं येतां. तुमकां सगल्यांक मराठी येता देखून मराठी भास आमी बेज दवरुन (दौरुन) कोकणी व्याकरण शिकतलीं. देवनागरी अक्षरमाला बेस बरी येताच न्हंय तुमकां? बरें तर.)
टीचरः आयज आमी आमच्या भाशेंतल्यो थोड्यो-भोव मजेच्यो गजाली शिकयात.
गौरांग आदी तुज्या प्रस्नाक जाप दिता : तें वाक्य मराठीभाषादिनाच्या मनापासुन शुभेच्छा!! अशें म्हणप. दर एक भाशेक आपणालो खाशेलो "लहेजा" आसता, आपणालो हेल आसता आनी तशेंच उच्चारणुय आसता. आमी कोकणींत भास म्हणता, मराठींत ती भाषा. आनी परबेक शुभेच्छ!! म्हणटात.
आता म्हाका मुळावीं अक्षरां खंयची तीं सांगात पळवया .
भुरगीं: अ, आ....अ: हीं मुळावी अक्षरां.
टीचरः बरोबर. आनी कांय स्वर आमच्या कोकणींत आसा, जे आमी तोणान उच्चारतात पुण देवनागरी अक्षरमालेंत तांका दर्शयना. ते जावन आसात अॅ , ऑ, आनी अS. हे (हॅ) उच्चार मराठी भाशेंत नात.
देखींक पळया.
जशे : १. तुं हांगा बSस. (तु इथे बस)
ती पळय बस. ( ती बघा (bus) )
२. हो आंबो हांगा हाड -- हो चो उच्चार हॉ असो जाता मात्र बरयतना आमी हो अशेंच बरयतात.
तुमीय अशे भेद दाखयात.
साकेत: टीचर एक भेद हांव दाकोवु? फ़ुल / फ़ुकट म्हणटना आमी fu वापरतात तर मराठीत phu असो जाता.
टीचर: सामकें बेरें सांगलें तुंवें साकेत.
सपना: टीचर १. तु झाडार चड. आनि २. आज चSड लोक आयलात.
टीचर: अशे उच्चारणा संबंदांतले कायदे पाळुन तुमी खंयचीय भाशा उलवपाचो यत्न करपाक जाय. समजलीं न्हंय तुमी?
अंजु: हय टीचर. हेर गजालींबाराबोर आमी सारकी उलयलीं जाल्यारच पुराय भास आमका आयली अशें आमच्यान म्हणुं येतां.आनी जाता जायसर तें करतलीं.
टीचर: आयचो गॄहपाठ कोकणी=मराठी उच्चाराचें अशे भेद सोदुन बरयात.
वाचप्यांनो तुमचो गृहपाठ तोच. २ तरी वाक्यां बरयात आनी तांचो उच्चार सारको करप शिकात.
बरें तर मेळया फ़ुडल्या क्लासाक
देव बरें करुं
तर आज कोकणीच्या वर्गांत तुमका सगळ्यांक येवकार.
हर्ष आनी गौरांग " हें सारकें...तुं म्हण्टा तें न्हंय... " अशे वाद घालीत टीचरीम्हर्यांत पावता.
हर्षः "टीचर तुच सांग आता. हो बेठोच झगडटा."
गौरांगः " ना टीचर हर्षुच वाद घालता"
टीचरः आरे पुण जालें कितें तें तरी सांगशात म्हाकां?
हर्षः " आमच्या शेजाराक न्ही एक पाटीलकाका म्हण रावता. तांगेर मराठी उलयतात. "
टीचरः बरें. मुखार?
हर्षः टीचर येता तो २७ फेब्रु. मराठी भाशा दिन न्हंय?तर म्हाका पाटील काकाक परबी दिउं शी दिसता. झाल्यार हो म्हण्टां तु कित्याय्कितें उलयता म्हण.
गौरांगः तो उच्चर सारकें करना टीचर.
टीचरःश्श्स वाक्य सांग पयलीं.
हर्षः काका मराठीभाशादिनाच्या मनापासुन शुबेच्छा.
टीचरः हर्ष, गौरांग सांगता तें सारकें. या हांव सजमायता सगल्यांक आपौन हाड वर्गांत.
(सगलीं येतात)
(वाचप्यांखातीर: वाचप्यांनो आज थोडेंशें कोकणी उच्चारणाबद्दल शिकया. कित्याक? तुमकां खंयच्याय भाशेंतले उच्चार कळटा जाल्यारच तुमकां भाशा ती भाशा सामकी उलौपा येता अशें म्हणूं येतां. तुमकां सगल्यांक मराठी येता देखून मराठी भास आमी बेज दवरुन (दौरुन) कोकणी व्याकरण शिकतलीं. देवनागरी अक्षरमाला बेस बरी येताच न्हंय तुमकां? बरें तर.)
टीचरः आयज आमी आमच्या भाशेंतल्यो थोड्यो-भोव मजेच्यो गजाली शिकयात.
गौरांग आदी तुज्या प्रस्नाक जाप दिता : तें वाक्य मराठीभाषादिनाच्या मनापासुन शुभेच्छा!! अशें म्हणप. दर एक भाशेक आपणालो खाशेलो "लहेजा" आसता, आपणालो हेल आसता आनी तशेंच उच्चारणुय आसता. आमी कोकणींत भास म्हणता, मराठींत ती भाषा. आनी परबेक शुभेच्छ!! म्हणटात.
आता म्हाका मुळावीं अक्षरां खंयची तीं सांगात पळवया .
भुरगीं: अ, आ....अ: हीं मुळावी अक्षरां.
टीचरः बरोबर. आनी कांय स्वर आमच्या कोकणींत आसा, जे आमी तोणान उच्चारतात पुण देवनागरी अक्षरमालेंत तांका दर्शयना. ते जावन आसात अॅ , ऑ, आनी अS. हे (हॅ) उच्चार मराठी भाशेंत नात.
देखींक पळया.
जशे : १. तुं हांगा बSस. (तु इथे बस)
ती पळय बस. ( ती बघा (bus) )
२. हो आंबो हांगा हाड -- हो चो उच्चार हॉ असो जाता मात्र बरयतना आमी हो अशेंच बरयतात.
तुमीय अशे भेद दाखयात.
साकेत: टीचर एक भेद हांव दाकोवु? फ़ुल / फ़ुकट म्हणटना आमी fu वापरतात तर मराठीत phu असो जाता.
टीचर: सामकें बेरें सांगलें तुंवें साकेत.
सपना: टीचर १. तु झाडार चड. आनि २. आज चSड लोक आयलात.
टीचर: अशे उच्चारणा संबंदांतले कायदे पाळुन तुमी खंयचीय भाशा उलवपाचो यत्न करपाक जाय. समजलीं न्हंय तुमी?
अंजु: हय टीचर. हेर गजालींबाराबोर आमी सारकी उलयलीं जाल्यारच पुराय भास आमका आयली अशें आमच्यान म्हणुं येतां.आनी जाता जायसर तें करतलीं.
टीचर: आयचो गॄहपाठ कोकणी=मराठी उच्चाराचें अशे भेद सोदुन बरयात.
वाचप्यांनो तुमचो गृहपाठ तोच. २ तरी वाक्यां बरयात आनी तांचो उच्चार सारको करप शिकात.
बरें तर मेळया फ़ुडल्या क्लासाक
देव बरें करुं