हांव बरयता भाग 2

थण जाल्ल्या कॉफयेच्या कपाक पळवन म्हजे काळीज घोघ्यानी रडलें .परत करुन घेवपाक म्हजे काळीज तयार नाशिल्ले.हाका २ कारणां

का. नं. १) करपाचो वाज्/बेजार

का. नं. २)जेवणाचो टाईम जाल्लो

जेवण हो विचार म्हज्या मनांत बाकीचे आनि आनी विचार मनान येयना.सगले विचार पयस सरतात. म्हजी सिस्ट्म तशीच प्रोग्रांम्ड आसा... :D

हांवें रांधचे कुडीन वचुन भाजयेचो तोप उगतो केलो. ह्या दोघानी म्हजी सगली भाजी काबार केल्ली...बुडाक इल्लीशी लेगीत नाशिल्ली.परतें म्हज्या लक्शान हेंय आयलें ना. भूक तर अशी लागिल्ली की हुनीर पोटान रोंबट वाजयताले.तांणी आता डिस्को डान्स करपाक जायना जाल्यार किदे करुं(खावपाक रे) मागीर  काय ना फाटी फुडे चितनासताना चटनी वाटुन सँड्विच केले आनी खाल्ले.


हाजो परिणाम किदे जालो?..म्हजे लक्श खंच्याच कामान लागना जाले....पांच-पंच पोदेराचे पाव आनी भाजी खावपी मनशाक जेन्ना दनपार सेंड्विचार् काडची पड्टा तेन्ना कितें जातलें....शेवट रांधप्घरान परत entry  मारुन शीत केलें आनी धंयाबरोबर ते शीत जेयलें तेन्ना जीवाक सुख जाले. आमका गोंयकारांक शीताबगर कित्याक जायना हें म्हाका त्या खिणाक कळ्ळे....

शीत पोटान वतकिच म्हजी सिस्टम इल्ली इल्ली  जाग्यार येवपा लागली. आता परत बरवपाक जाय ह्या विचारांची ल्हारा म्हज्या मनाच्या दर्यान खेळपा लागली.

आता कोण जाय्तो येंव दार म्हणटात ते कश्शे उगडपा ना. ब्रह्म्देव न्हय यम जरी आयलो तरी ताका मागीर यो म्हंटलें अशे थारावुन हांव म्हज्या आसनार बसलें. पुण मुळ प्रस्न तसोच आशिल्लो. विशय किदें?...आयडिया !!!!! मावशेक फोन लायलो.."हॅलो" म्हणता थंय आसा. तेवटेच्यान म्हजो स(६) वर्सांचो भाव सुरु" ताई हांव बंटी...आयज मुगो म्हज्या शाळेन....." हँ अक्शरशः३५ मिनटां चालु आशिल्लें ...हांव उअलवपाक तोंड उलयता आनी हो दुसरोच विशय सुरु करता...कितली ती वट्वट....म्हाका दिसतालें हावुच ती बड्बडमावशी( हें नाव म्हज्या बाईन म्हाका ल्हान्पणान दिल्लें)....ह्या चल्यान म्हजोच रिकॉर्ड मोडपाचो केला. म्हजें गर्वहरण जालें..
हांवें तसोच फोन कट केलो..पुण तरीय हांव दोन मिनटां ब्लँक..भानार आयलें तेन्ना हें चितुक बसलें अशे कित्याक जालें? बटीचे वट्वट नाका त्या टायमार आयकली म्हण? काय तो म्हजो रिकॉर्ड मोडटा म्हण? ताणे म्हजो आत्मविश्वास डळमळीत केल्लो नकळत...
 तो परतो मेळवपाक हावें म्हज्या सगळ्या इश्ट आणि इश्टिणींक फोन मारले आनी वरभर नॉन्स्टॉप उलयलें...मात्शे बरेम दिसलें

ह्या घटनेन हावें किदें शिकलें?
१) शेराक खंय सव्वाशेर मेळटाच केन्नायतरी...
२) बॅकप प्लान सदाच तयार दवरचे....
पुण हें गिन्यान म्हाका चड जालें आनी सिस्टमीचो स्ट्क ओवरफ्लो जालो. म्हण हावें ब्रेक घेतलो....





क्रमशः

हांव बरयता -1

त्यादिसा म्हाका शापुच बेजार आयिल्लो......पुस्तक वाचुन पळयलें ...ना, टीवी लायली जाल्यार मेन प्रॉग्रामापरस. जाहीरातीच चड ..आनी चॅनल खंयचोय लाय विशय कसले? "सास-बहु", "पती-पत्नी आनी वो" प्रत्येक सिरियलीची कथा एकुच....घो-बायलां , तांचो घटस्फोट जाता घोव दुसरें लग्न जाता, बायल दुसरे लग्न जाता, कांय दिसानी तांची इतली लग्ना जाता की कोण कोणाची बायल आनी कोण कोणाचो घोव हेंच कळना...

नाकाच म्हळें ...पिच्चर पळवपाक गेल्यार त्या सल्लुचे फडतुस पिच्चर आशिल्ले.....आता करुं किदें... रांधप जाल्लें.. पावस पडटालो म्हुण भायर वचपाचे ऑप्शन लेगीत नाशिल्लें

मागीर म्हाका मीमची याद आय्ली...मीमकारांक विचारलें ...चिंगीन म्हळें टॉम अ‍ॅण्ड जॅरी पळय जो हांवे अ‍ॅक्झीक्युट केलो , राजान म्हळें तारे आनी गिरे मेज खंय ....आनी खंय कुंग फु पिच्चर पळय ...लाश्टाक म्हळे किदेंयतरी बरय .....

आता हें हांगा बरवपाचे कारण म्हळ्यार  कालुय अस्सोच बेजार आयिल्लो... आनी हें चितुन हंवे बरवपाचे थारायलें..

पयल्या सुवातेर पेन सोदपाचे पड्ले...... :~  नवेंच हाडलें तातुन शाय घाली.हय हांव आजुनय शायेचें पेन उजार करता..
नेक्श्ट किदें बरवचें हाजेर चितना सुरु केली....बरोच वेळ घालोवन आनी कागद खरडुन उडयल्याउपरान म्हाका कॉफयेची याद जाली(व्हड लेखक खंय  हाज्यापरस व्हड व्हड कामां करतात ..आता हांव माण्कुलें आशिल्ल्यान कॉफयेर भागयलें ;) ....)

गरम-गरम कॉफयेचो कप घेवन २ घोटुय मारु नाशिल्ले इतल्यान दारार ट्क्ट्क जाली...(हांवे डोर बेल सारकी करुन घेवुंक ना  :D ) .आता म्हळें कोण आयलो ह्या वेळार? काय बरी हांवे लेखनाची तयारी केल्या तिजी वाट लागता काय किदें?  तकलेर आठ्यो घेवनच दार उगडलें  जाल्यार म्हजे २ फुकटे मित्र... २-४ गाळी सवल्योच हांवे मनात्ल्या मनांत आनी तांका घरान घेतलें. २वरांची बेगमी जाली....
" या या ....अलभ्य लाभ....खंय रे हाली दिसच ना मरे तुमी?खंय भायर बी गेल्ले किदेंरे?" इति हांव.
" ना गो... मात्शी कांमा आशिल्लीं .." ...मित्र १.
"आनी हय गो, आमका म्हण्टा तें तु तरी जाग्यार आसता गो? "मिस -बिझी" न्हय गो तु" मित्र न. २.

"हॅहॅहे....आयज म्हज्या घराची वाट कशी चुकली?" .--हांव

हांगसरल्यो-थंयसरल्यो गजाली एक देड वर घालोवन मागीर्म्हाका म्हणटा कशे

ह्या म्हयन्यांत आम्च्या बर्‍याच मित्र-मैत्रीणींचे वाडदिस आसात ...प्लॅनिंग कशे किदे?

आरे तेच्या मारी शेंडी ..म्हज्याच बड्देचे प्लॅनिंग म्हज्याच कडे ??? धन्य ......हांका फुकट्ची पार्टी जाय म्हण इतली वाट चुकिल्ले तर......म्हज्या लक्शान हे पयलीच येंवक जाय आशिल्ले ..

हांवें थातुर मातुर जापो दिल्यो , हांवें केल्ली पाव भाजी खांवक घाली आनी वाटेक लाय्ले..तोमेरेन म्हजी कॉफी न्हिवुन थणगार जाल्ली.....



क्रमशः

म्हजी भटकंती- अंतिम भाग

पयली आमी त्या गांवच्या दोंगरार गेलीं थंयच्यान जे द्रुश्य आमी पळयलें तें अवर्णनीय अशेंच आशिल्लें....दोळ्यामुखारच्यान ढग वताले...तांच्याखातीर धबधबो सारको दिस नाशिल्लो.....कितलोसोच वेळ वाट पळोवन आमी थोडे फोटो घेतले.....हो वेळ दनपारच्या १ वरांचो....म्हंजे सकांळी कशें रम्य आसता वातावरण हें फक्त चितिल्लेच बरें.....इतकी थंडी खाताली......मागीर आमी गावान गेली...थंय श्री सिद्धेश्वराचे दर्शन घेतलें ..बरेंच प्राचीन देउळ आसा हें....

सुर्ला दोंगरावेले कांय फोटो:

आता आम्चो मोर्चा वळलो धबध्ब्यान न्हावपाक....पुण गांवच्या लोकानी वचपाक दिले ना....वाट इतली सुळसुळीत जाल्ली.की चलपाक मेळनाशिल्लें आनि आमची बरीच निराशा जाली......पुण आमच्या ड्रायवर काकान म्हळें तुमकां बरीच आनी ठिकांणा दाखयतां.....मागीर थंयच्या १का गेस्ट हाउसान वचुन सामान दवरलें आनी भूकेची याद जाली...पुण ट्रेकिंग करचें आशिल्ल्यान आमी एका पोतयेन ते सामान घालें आनि भुरगीं आनि आम्चो एक काका अशीं दोगराची वाट धरली.......पावस पडटना चडप म्हळ्यार एक दिव्यच तें.....मदीच आमचें फोटो शूट चालुच आशिल्लें....शेवटाक दोंगरमाथ्यार पावलीं आक्खी पणजी [पुजको कशी दिसताली.....भटकुन पांय वळ्ळे म्हण बसकण मार्ली...त्यावेळार पोटान हुनीर नाचतात हाजी जाणीव जाली..खाणां जी आमी वैर व्हेल्ली ती केन्नाच पोटान पाविल्लीं ...निट्ट सकला वचपाची वाट धरली  .

सगळ्यानी जंगलान जेवप हाजेर येक्मत जाल्यान आमी १ बरोसो जागो सोदलो....इतलो सोबीत जागो.......१ बरी न्हय.....न्हयेदेगेक व्हडली खडपां टेबल आनी कदेली कशो.....सृष्टीमायेन आमच्याच्खातीर ही व्यवस्था केल्ली आसा काय किदें हेच मनांत आयलें आनी आमी थंय जेवलीं....आता न्हय आयली म्हळ्यार न्हावप आयलेच......उदकान वरीच खेळलीं ...आता मात आपा-लिपा खेळटालीं आमी....लिपुंक जागो ना म्हण हांव न्हयच्या पात्रान सकला देवलें पळय जाल्यार न्हयन १ झाड आशील्लें .....म्हाका चडन दिसलें हांव चडलेच वैर देकुन म्हज्यो भैणी लेगीत आयल्यो......आमच्या बोवाळान म्हज्या भावान म्हाका सोदुनुय काडलें आमी देवता थंय आसा, हो आड्डिलो " ताई तुजो पांय ....." " आरे म्हज्या पायाक किदे जालां ?" म्हणत हावे पायार लक्श मारले जाल्यार म्हज्या पायाच्या बोतातल्यान आणि तळव्यातल्यान रगत......
हांवें किळच मारुन सोडली, म्हज्या भैणीन QC चे काम केलें.....आणि कळले सगळ्यांचेच रगत व्हवतालें ....पुण मजेची गजाल म्हळ्यार कोणाकुच दुख नाशिल्लें....
मागीर कळलें हो कानिट नावाचो प्राणी पायांक चिकटला......हे प्राणी अस्या जंगलान, कुळागारां आश्या पाण्थळ जाग्यांर आसतात  ..आणि हे प्राणी रगतार जगतात......

हांव काडपाक गेले तेन्ना कळले बरीच कानटा आम्च्या आंगर चडल्यांत .....आनी काडुंक गेल्यार कानिट रबर कशे वडटा मात घास सोडिना....कशे तरी तांका काडुन आमी परतली......आमचीं जाण्टीं आमका चाळयतालीं " आगो फोटो घेवचो न्हय १?"  फ्होटो कसलो बोडक्याचो? आदी पयली ती कानटा सुट नाशील्ली........आसूं

ithe ya phoTot gavaa reDaa aahe disatoy kaa kunaalaa?

त्या जंगलान आमकां काय वखदी झाडां मेळली तींय आमी हाडलीं .....येतना हणजुणे धरणार गेलीं आनी सांजे परत "घराकडे अपुल्या"

म्हजी भटकंती -भाग -१

 कामाच्या रामरगाड्यान स्वताकडेन लक्ष दिवपाक वेळच नाशिल्लो....तो भोंवंडेर वचपाक कसलो मेळटा!!! सगळी घरची बोवाळ घालताली म्हज्या नावान "प्रीमो ,बाय यो गो...सगळी जणा या......" शेवट ऑगस्टाच्या ८ तारखेर म्हुर्त मेळ्ळो आनी आमी आदल्या आयतारा पिक्निकेचो प्लॅन केलो...चोर्ला घाटार वचपाचे थारायलें.....आम्च्या घरांतली २७ लोक येवपी आशिल्ले..... पुण ऐन त्या वेळार बर्याच जणानी टांग मारली आनी आमी १९ जणां गेलीं....
चोर्ला घाटार वचपाचे कारण म्हळ्यार ..आम्च्या घरालागसराचे ठिकाण, सुंदर निसर्ग्,आनी आमचें गोंय भोवपाची उमेद......
आमी गेली खरीं पुण नशीब इतले बरें नाशिल्लें....त्याच सुमाराक आंबोली घाटान दरडी पडिल्यान सगलो लोक हांगाच आयिल्लो...सोरो, प्लास्टिकां शी!!! आसूं ह्या विषयाचेर परत बरयतां केन्नाय तरी....आत्ता मूड स्पॉइल करना..
तर आमी बर्याच सकाळी भायर सरलीं आनी साखळी बस थाम्यार एकठाय मेळलीं......थंयच्यान मठ-पर्यें हांगच्यान आमच्या आज्जी आनी काकाक कलेक्ट केलें आनि त्याच वाटेन फुडे सरलीं.....वाटेक पयलें ठिकाण मेळले तें म्हळ्यार हणजुणा धरण....पुण तें परतताना पळोवचें अशे थारावुन आमी फुडे गेलीं... आता पावसानुय आपली हजेरी लयिल्ली....आनी धुकें, पावसाची रिपरिप, हाणी आदीच रम्य आशील्ल्या त्या चोर्ला घाटावेल्या वातावरणाक आनिकुच रम्य केलें ...आमी भुरगीं गाडी बर्याच कडे थामयत सृष्टीसौंदर्याचो नियाळ घेयत फोटो घेवपाक लागलीं ...पुण फोट्वान धुकेंच धुकें.....टायम कितलो? १२ वरांचो पार.....ह्या वेळार इतलें धुकें अजापुच एकेक.......मागीर म्हळें आसूं मागीर काड्चे फोटो...म्हणुन हांगा थंय भोवत भोवत ...आस्पासचे जलप्रपात- धब्धबे पळयत फुडे सरलीं ....पुराय घाटान दुतर्फा ल्हान ल्हान धबधबे आशिल्ले आनी लोक थंय न्हातालो.......आमकां सुर्ल ह्या गावांतल्या मुख्य धबधब्यार वचचे आशिल्ले......हें गांव गोंयच्या सत्तरी तालुक्यान , आणि गोवा- कर्नाटक सीमेर, सह्याद्रिच्या कुशीन वसलां....
कांय खिणचित्रां.....